4 Niedziela Adwentu – Rok A
Bóg z nami

Jest to Ewangelia o Jego Synu,
pochodzącym według ciała z rodu
Dawida, […] pełnym mocy Synem
Bożym, o Jezusie Chrystusie,
Panu naszym (Rz 1,3-4)

Zapowiedź proroka Izajasza, opisująca okoliczności przyjścia
na świat Emmanuela, którego urodzi Dziewica, poszerzają
Ewangeliści Mateusz i Łukasz.

Najwięcej szczegółów dotyczących narodzin i dzieciństwa Jezusa
opisał św. Łukasz Ewangelista. Z kolei św. Mateusz podaje
najważniejsze informacje o Jego Opiekunie – Józefie, cieśli
z Nazaretu, zaręczonym z Maryją. Oboje byli młodzi i bogobojni,
pochodzili „z domu i rodu Dawida” (Łk 2,4), przygotowywali się
do zawarcia małżeństwa i założenia tradycyjnej rodziny.
Po zaślubinach jednak, „wpierw nim zamieszkali razem”,
zgodnie ze zwiastowaniem Anioła Gabriela, Maryja „znalazła się
brzemienną za sprawą Ducha Świętego” (Mt 1,18). Sprawiedliwy,
czyli wypełniający przepisy prawa Mojżeszowego Józef, nie pytał
narzeczonej o tajemnicę, jaką w sobie nosiła – ufał Bogu.
Wrażliwość podsunęła mu rozwiązanie, zgodne z prawem Izraela:
aby nie narażać Maryi na zniesławienie, postanowił wycofać się
z zamiaru założenia rodziny. „Gdy powziął tę myśl, oto anioł
Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida,
nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem
z Ducha Świętego jest to, co się w niej poczęło. Porodzi Syna,
któremu nadasz imię Jezus, on bowiem zbawi swój lud od jego
grzechów»” (Mt 1,20-21). Tak do kręgu mesjańskiej tajemnicy
został wprowadzony Józef, rzemieślnik, człowiek wielkiej
dobroci, który z woli Boga przyjął rolę ojca Jezusa z wszystkimi
konsekwencjami, jakie zawiera to słowo. Czynił to z wiarą,
że spełnia posłusznie odwieczną wolę Boga, zapisaną w świętych
Księgach: oczekiwany Syn będzie odkupicielem ludzi i pojedna
ich ze Stwórcą. „A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo
Pańskie powiedziane przez proroka: «Oto Dziewica pocznie
i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel» (Iz 7,4),
to znaczy «Bóg z nami»” (Mt 1,22-23). Święty Józef i Maryja,
stając wobec tajemnicy Boga przekazanej im przez Gabriela,
zapewne odczuli lęk, dlatego Anioł Pański pozdrawiając Ich,
najpierw uspokaja: „Nie bój się” – i dopiero wtedy przekazuje
Bożą Nowinę.

Święty Jan Paweł II w czasie niedzielnej modlitwy adwentowej,
12 grudnia 1980 roku rozważał: „Wielka dyskrecja, z jaką Józef
wypełniał misję powierzoną mu przez Boga, jeszcze bardziej
uwydatnia jego wiarę, która sprawiła, że zawsze wsłuchiwał się
w głos Boga i starał się zrozumieć Jego wolę, aby całym sercem
i ze wszystkich sił być jej posłusznym. Dlatego Ewangelia nazywa
go człowiekiem «sprawiedliwym» (Mt 1,19). Sprawiedliwy
bowiem jest ten, kto się modli, kto żyje wiarą i stara się czynić
dobro w każdej konkretnej sytuacji życiowej. Wiara karmiąca
się modlitwą – oto najcenniejszy skarb, jaki przekazuje nam
św. Józef. Jego śladem poszły pokolenia ojców, którzy dzięki
przykładowi prostego i pracowitego życia zaszczepili w duszach
swych dzieci nieocenioną wartość wiary, bez której wszelkie
inne dobro narażone jest na ryzyko. Już teraz pragnę gorąco
zapewnić o mojej szczególnej modlitwie wszystkich ojców
w dniu ich święta; proszę Boga, aby odznaczali się oni głębokim
życiem wewnętrznym, dzięki czemu będą mogli przykładnie
wypełnić swoją misję w rodzinie i społeczeństwie”.

Ks. Stefan Misiniec