Jezus rzekł do Szymona: «Nie bój się,
odtąd ludzi będziesz łowił» (Łk 5,10)

Nad sceną Filharmonii Krakowskiej znajduje się
płaskorzeźba przedstawiająca św. Piotra w łodzi,
i zanurzającego sieć w falach jeziora. Nad Apostołem
umieszczono napis: „Duc in altum” (Wypłyń na głębię).
Biblijny znak zastanawia zapewne wielbicieli muzyki
przybywających na koncerty, jeśli nie znają historii
siedziby Filharmonii. Warto więc przypomnieć,
że położono go, na zakończenie budowy Domu Akcji
Katolickiej, wznoszonego w latach trzydziestych,
pod patronatem arcybiskupa Adama Stefana Sapiehy,
z przeznaczeniem na cele kulturalne dla wiernych
Kościoła Katolickiego. Rzeźba przetrwała czas okupacji
hitlerowskiej oraz okres komunistycznych zniszczeń.
Krakowianom i wszystkim przybywającym na koncerty
przypominała o religijnych inspiracjach w kulturze muzycznej.
Scena na płaskorzeźbie ma swoje źródło w Ewangelii.
Święty Łukasz, przekazał plastyczny opis wydarzenia
znad Jeziora Genezaret. Do niezwykłego Nauczyciela
ludzie garnęli się od samego początku, „aby słuchać
słowa Bożego” (Łk 5,2). Raz, kiedy sytuacja nad brzegiem
Jeziora Galilejskiego przedłużała się, Pan Jezus wsiadł
do łodzi, należącej do Szymona (Piotra) i poprosił go,
aby odbił od brzegu – i dalej nauczał z łodzi.
Gdy skończył przemawiać, poprosił Piotra, aby
„wypłynął na głębię”. Wkrótce znaleźli się na środku
jeziora. Tam Jezus polecił, aby Piotr „zarzucił sieci
na połów” (por. Łk 5,4). Piotr wątpił w powodzenie –
przecież poprzedniej nocy nic nie złowił! Jednak,
gdy zobaczył sieci pełne ryb, oszołomiony padł na kolana
przed Chrystusem i przejęty zawołał: „Panie, odejdź ode mnie,
bo jestem człowiek grzeszny” (Łk 5,8). Z opisu wynika,
że Pan Jezus chciał temu wydarzeniu nadać znaczenie
profetyczne. Zwrócił się więc do Szymona (Piotra):
„Nie bój się, odtąd ludzi łowił będziesz” (Łk 5,10).
Ewangelista dodaje: że pozostałych świadków cudu także
„w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali” (Łk 5,9).
Święty Jan Paweł II w nawiązaniu do tego cudu mówił:
„Chrystus uczy nas tej niezgłębionej tajemnicy Boga
i zarazem tę tajemnicę nam przybliża. Mówi o Bogu
w języku prostych ludzi. Uobecnia Jego moc
w czytelnych znakach – choćby takich jak ów połów

na jeziorze Genezaret. Niech każdy z nas zastanowi się
nad tym, czy nasz wewnętrzny stosunek do Boga ma
te rysy, jakie się wyrażają w zachowaniu Szymona Piotra,
Pawła z Tarsu, proroka Izajasza. Czy nasz stosunek do Boga
nie jest zbyt powierzchowny, jednostronny, interesowny?
[…] Potrzebne jest takie wchodzenie w głąb Ewangelii –
w głąb Bożych tajemnic. Potrzebne jest szczególnie bliskie,
wyłączne, żarliwe obcowanie z Chrystusem i z Ojcem
w Duchu Świętym, ażeby dojrzewali apostołowie:
czyli pełni chrześcijanie, gotowi dawać innym z tej własnej
pełni, w której «łaska Boża nie okazała się daremną»
(por. 1 Kor 19,10; 2 Kor 6,1)”.
Na przełomie trzeciego tysiąclecia, w Liście apostolskim
Novo Millennio ineunte (Wchodząc w nowe tysiąclecie)
święty Jan Paweł II nawiązał do opisanego wydarzenia
na jeziorze Genezaret: „Idźmy naprzód z nadzieją!
Nowe tysiąclecie otwiera się przed Kościołem niczym
rozległy ocean, na który mamy wypłynąć licząc na pomoc
Chrystusa. Syn Boży, który z miłości do człowieka
przyszedł na świat dwa tysiące lat temu, także dzisiaj
prowadzi swoje dzieło: musimy mieć przenikliwy wzrok,
aby je dostrzec, a nade wszystko wielkie serce, abyśmy
stawali się jego narzędziami. […] Zmartwychwstały Chrystus,
który przyłącza się do nas w drodze i pozwala się rozpoznać –
tak jak uczniom z Emaus – przy łamaniu chleba (por. Łk 24,35),
niech zastanie nas czuwających, gotowych rozpoznać Jego
oblicze i spieszyć się do braci, aby nieść im wspaniałą nowinę:
«Widzieliśmy Pana!» (J 20,25)”.
Zachętę „Piotra naszych czasów” podchwycili z zapałem
ludzie młodzi. Podczas wakacyjnych rekolekcji oazowych
zgłębiali „Słowa treść”. Na modlitwie w kaplicach, kościołach,
na szlakach górskich, wędrując polnymi drogami – śpiewali:

Niechaj z nami będzie Pan, alleluja!
Niech obroną będzie nam, alleluja!
Jego Słowo zawsze trwa, alleluja!
Wieczną prawdę w sobie ma, alleluja!
Chcemy zgłębiać Słowa treść, alleluja!
Braciom je radośnie nieść, alleluja!
Chcemy Nim na co dzień żyć, alleluja!
I w przyjaźni z Bogiem być, alleluja!
Źródło życia, Panie nasz, alleluja!
Ty nam wieczne życie dasz, alleluja!

Prowadź wśród zawiłych dróg, alleluja!
W Trójcy Świętej jeden Bóg, alleluja!

 

Ks. Stefan Misiniec