Pytania przed wyrażeniem zgody małżeńskiej
‚
Po homilii wszyscy wstają, a narzeczeni zbliżają się do ołtarza i stają przed kapłanem.
Następnie kapłan zadaje im pytania dotyczące:
(1) dobrowolnej zgody na małżeństwo,
(2) woli wytrwania w wierności
oraz (3) gotowości na przyjęcie i wychowanie potomstwa.
(1) dobrowolnej zgody na małżeństwo,
(2) woli wytrwania w wierności
oraz (3) gotowości na przyjęcie i wychowanie potomstwa.
‚
[N.] i [N.], wysłuchaliście słowa Bożego i przypomnieliście sobie znaczenie ludzkiej miłości i małżeństwa. W imieniu Kościoła pytam was, jakie są wasze postanowienia.
‚
[N.] i [N.], czy chcecie dobrowolnie i bez żadnego przymusu zawrzeć związek małżeński?
Narzeczeni: Chcemy.
‚
Czy chcecie wytrwać w tym związku w zdrowiu i w chorobie, w dobrej i zlej doli, aż do końca życia?
Narzeczeni: Chcemy.
‚
Następne pytanie można opuścić, jeżeli przemawiają za tym okoliczności, np. starszy wiek narzeczonych.
Czy chcecie z miłością przyjąć i po katolicku wychować potomstwo, którym was Bóg obdarzy?
Narzeczeni: Chcemy.
‚
Hymn do Ducha Świętego
‚
Kapłan mówi:
Prośmy Ducha Świętego, aby uświęcił ten związek i dał narzeczonym łaskę wytrwania. Niech ich miłość przez Niego umocniona, stanie się znakiem miłości Chrystusa i Kościoła.
‚
Wszyscy stojąc śpiewają trzy zwrotki hymnu do Ducha Świętego.
‚
1. O Stworzycielu, Duchu, przyjdź,
Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg.
Niebieską łaskę zesłać racz
Sercom, co dziełem są Twych rąk.
Z następnych zwrotek wybiera się jedną:
2. Pocieszycielem jesteś zwan
I Najwyższego Boga dar.
Tyś namaszczeniem naszych dusz,
Zdrój żywy, miłość, ognia żar.
3. Ty darzysz łaską siedemkroć,
Bo moc z prawicy Ojca masz.
Przez Boga obiecany nam,
Mową wzbogacasz język nasz.
4. Światłem rozjaśnij naszą myśl,
W serca nam miłość świętą wlej
I wątłą słabość naszych ciał
Pokrzep stałością mocy Twej.
5. Nieprzyjaciela odpędź w dal
I Twym pokojem obdarz wraz.
Niech w drodze za przewodem Twym
Miniemy zło, co kusi nas.
Zawsze śpiewa się zakończenie:
6. Daj nam przez Ciebie Ojca znać,
Daj, by i Syn poznany był.
I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch,
Niech wyznajemy z wszystkich sił. Amen.
‚
Zawarcie małżeństwa
‚
Kapłan zwraca się do narzeczonych, aby wyrazili zgodę małżeńską:
‚
Skoro zamierzacie zawrzeć sakramentalny związek małżeński, podajcie sobie prawe dłonie i wobec Boga i Kościoła powtarzajcie za mną słowa przysięgi małżeńskiej.
‚
Narzeczeni zwracają się do siebie i podają sobie prawe dłonie. Kapłan wiąże je końcem stuły.
‚
Narzeczony powtarza za kapłanem:
‚
Ja, [N.], biorę ciebie, [N.], za żonę i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż, Panie Boże wszechmogący, w Trójcy Jedyny, i wszyscy Święci.
‚
Następnie powtarza narzeczona:
‚
Ja, [N.], biorę ciebie, [N.], za męża i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż, Panie Boże wszechmogący, w Trójcy Jedyny, i wszyscy Święci.
‚
Potwierdzenie małżeństwa
‚
Kapłan mówi:
‚
Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela (Mt 19,6). Małżeństwo przez was zawarte ja powagą Kościoła katolickiego potwierdzam i błogosławię w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
‚
Kapłan usuwa stułę.
‚
Błogosławieństwo obrączek
‚
Pobłogosław, Boże, te obrączki, które poświęcamy w Twoim imieniu; Spraw, aby ci, którzy będą je nosić, dochowali sobie doskonałej wierności, trwali w Twoim pokoju, pełnili Twoją wolę i zawsze się miłowali. Przez Chrystusa, Pana naszego.
‚
Wszyscy: Amen.
‚
Nałożenie obrączek
Kapłan mówi:
‚
Na znak zawartego małżeństwa nałóżcie sobie obrączki.
‚
Mąż nakłada na serdeczny palec żony obrączkę przeznaczoną dla niej, mówiąc:
‚
[N.], przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
‚
Także żona nakłada na serdeczny palec męża obrączkę przeznaczoną dla niego, mówiąc:
‚
[N.], przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.