28 Niedziela Zwykła – Rok B
Posłuchajmy Chrystusa
Modliłem się i dano mi zrozumienie,
przyzywałem, i przyszedł na mnie duch
mądrości (Mdr 7,7)

Mędrzec biblijny dzieli się z nami religijnym
doświadczeniem: oto przez modlitwę został
wzbogacony darami ducha, które ceni sobie
bardziej niż wartości materialne.

O tym, jak ważna jest modlitwa w życiu człowieka,
mówił Pan Jezus przy różnych okazjach:
„Zawsze się módlcie i nigdy nie ustawajcie” (Łk 18,1).
„Czuwajcie i módlcie się, abyście nie weszli
w pokuszenie”. Wyznawcy Chrystusa
„trwali jednomyślnie na modlitwie” (Dz 1,14)
Modlitwa jest rozmową z Panem Bogiem
i umożliwia duchowe zjednoczenie z Nim.

Święty Jan Paweł II przywołał w swoim nauczaniu
relację św. Marka ze spotkania Chrystusa z młodym
człowiekiem i opatrzył komentarzem: „Ewangelia
zachowała uderzającą rozmowę Jezusa z młodzieńcem.
Postawił on Jezusowi jedno z tych podstawowych pytań,
które młodzi wszędzie sobie zadają: «Co mam czynić?»
(Mk 10,17). Odpowiedź była precyzyjna i przenikliwa,
Jezus spogląda nań z miłością i mówi: «przyjdź
i chodź za mną» (Mk 10,21). Ale spójrzcie, co się stało:
młodzieniec, który wykazał takie zainteresowanie
podstawowymi sprawami odszedł zasmucony,
«miał bowiem wiele posiadłości» (Mk 10,22).
Tak, odszedł i, jak możemy się domyślić z kontekstu,
nie przyjął wezwania Chrystusa. To głęboko przejmujące
wydarzenie, zwięzłe i wymowne, wyraża w niewielu
słowach bardzo ważne pouczenie. Porusza ono istotne
problemy i podstawowe pytania, które bynajmniej
nie utraciły znaczenia. Młodzi wszędzie stawiają sobie
ważne pytania na temat sensu życia, słusznej drogi
życiowej, prawdziwej skali wartości: «Co mam czynić..?»
Co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne? Pytania te
dają świadectwo waszym myślom, sumieniom, sercom
i woli. Głoszą światu, że wy młodzi jesteście szczególnie
otwarci na wszystko, co dobre i prawdziwe. To otwarcie
stanowi swojego rodzaju «objawienie» ducha ludzkiego.
Każdy z was może odnaleźć samego siebie w tym otwarciu
naprawdę, dobro i piękno; każdy z was może w pewnym
stopniu przeżyć to samo, czego doświadczył młodzieniec
z Ewangelii: «Jezus spojrzał na niego z miłością»”
(Mk 10,21).

Bardzo możliwe, że po jakimś czasie ten sam młody
człowiek, zdobywszy doświadczenie życiowe
odpowiedziałby inaczej na życzliwe słowa i spojrzenie
Chrystusa. Ale to już inny krąg miłości i inne
wydarzenia, których ewangeliści nie zapisali.

Święty Jan Paweł II wyciąga z tej Ewangelii naukę
dla tych, którzy słyszą wewnętrzny głos do pogłębienia
więzi z Bogiem i zachęca, aby przyjmowali go jako dar
Kochającego. „Młodzieniec bogaty, lecz nieszczęśliwy;
osobistość bez rozwoju i bez historii, której nikt z was,
moi drodzy, nie chciałby użyczyć swojego imienia.
Dlatego to mówię każdemu z was: posłuchajcie Chrystusa,
gdy posłyszycie, jak mówi do was: «Pójdź za mną!» Idź
w me ślady! Bądź blisko mnie! Zachowaj mą miłość!
Należy dokonać wyboru. Trzeba wybrać Chrystusa,
wskazany przez Niego sposób życia, Jego przykazanie
miłości” (26.09.1982).