2 Niedziela Wielkanocna – Bożego Miłosierdzia – Rok B

Krew i woda – dar nowego życia

Jezus Chrystus jest Tym, który przyszedł
przez wodę i krew, i «Ducha», nie tylko w wodzie,
lecz w wodzie i we krwi. Duch daje świadectwo:
bo «Duch» jest prawdą (1 J 5,6)

Święty Jan Ewangelista, który stał na Golgocie
pod krzyżem, gdy Pan Jezus konał, przekazał
wiele szczegółów Jego śmierci. Tylko on opisał,
że: „jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok
i natychmiast wypłynęła krew i woda.
Zaświadczył to ten, który widział,
a świadectwo jego jest prawdziwe” (J 19,34-35).

Święta Faustyna przeżyła wizję, która nawiązuje
do tego, co widział św. Jan Ewangelista w godzinie
śmierci Pana Jezusa. W Dzienniczku zapisała
(22 lutego 1931): „Wieczorem, kiedy byłam w celi,
ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej.
Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa,
a druga dotykała szaty na piersiach.
Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa
wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady.
W milczeniu wpatrywałam się w Pana, dusza moja
była przejęta bojaźnią, ale i radością wielką.
Po chwili powiedział mi Jezus: «Wymaluj obraz
według rysunku, który widzisz, z podpisem:
Jezu, ufam Tobie. Pragnę, aby ten obraz czczono
najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie (47)»”.
Trzy lata później (1934 r.) spowiednik w Wilnie
polecił jej zapytać Pana Jezusa, co oznaczają
te dwa promienie. W czasie modlitwy siostra
Faustyna usłyszała: «Te dwa promienie oznaczają krew
i wodę. Blady promień oznacza wodę, która
usprawiedliwia dusze; czerwony promień oznacza
krew, która jest życiem dusz… Te dwa promienie
wyszły z wnętrzności miłosierdzia Mojego
wówczas, kiedy konające serce Moje zostało
włócznią przebite na krzyżu. Te promienie
osłaniają dusze przed zagniewaniem Ojca
Mojego. Szczęśliwy, kto w ich cieniu żyć będzie,
bo nie dosięgnie go sprawiedliwa ręka Boga.
Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy
była świętem Miłosierdzia (299) »”.

Święty Jan powrócił do przeżycia spod Krzyża
w liście do pierwszych chrześcijan. Pisze w nim
o wartości wiary, która pomaga przezwyciężać zło
w świecie: „Któż jest tym, który zwycięża świat,
jeśli nie ten, który wierzy, że Jezus jest Synem Bożym.
On jest tym, który przyszedł przez wodę i krew, Jezus
Chrystus; nie w wodzie tylko, ale w wodzie i w krwi;
a Duch jest tym, który świadczy, że Duch jest prawdą”
(1 J 5,5-6).

W Ewangelii św. Jan pisał o krwi i wodzie,
które wypłynęły z przebitego boku Chrystusa.
Przez chrzest Chrystus został objawiony Izraelowi,
o czym zaświadczył Jan Chrzciciel i Duch Święty,
który w tamtej chwili ukazał się nad Jordanem.
Krwawą męką zakończył Swoją publiczną działalność.
Wypełnił zapowiedź Chrzciciela znad Jordanu,
stając się ofiarą za „życie świata”, ponieważ został
zabity jak Baranek ofiarny. Męka i przebity bok,
z którego wypłynęły krew i woda na krzyżu stały się
źródłem łask, i życia Bożego, którymi Pan Jezus
obdarowuje ludzi.

Święty Jan Paweł II tak rozważał tę tajemnicę:
„W przebitym Sercu kontemplujemy synowskie
posłuszeństwo Jezusa, który otrzymaną od Ojca
misję odważnie spełnia do końca (por. J 19,30),
oraz Jego braterską miłość do ludzi, których
«do końca […] umiłował», (J 13,1), aż do
najwyższej ofiary z siebie. Przebite Serce Jezusa
jest znakiem pełni owej miłości, wertykalnej
i horyzontalnej, jak ramiona krzyża. Przebite
Serce jest także symbolem nowego życia, danego
ludziom w Duchu Świętym i w sakramentach. […]
Krew płynąca z przebitego boku Chrystusa na krzyżu
(por. J 19,34) «przemawia mocniej niż krew Abla»:
ta krew wyraża bowiem i domaga się głębszej
«sprawiedliwości», przede wszystkim jednak błaga
o miłosierdzie, oręduje przed obliczem Ojca
za braćmi (por. Hbr 7,25), jest źródłem doskonałego
odkupienia i darem nowego życia. Krew Chrystusa
«objawia », jak wielka jest miłość Ojca, a zarazem
ukazuje, jak cenny jest człowiek w oczach Boga
i jak ogromna jest wartość jego życia”
(Evangelium vitae).

Ks. Stefan Misiniec